Een man en een vrouw ontmoeten elkaar op de rand van een dak.
Hij staat klaar om zijn leven uit te lopen. Maar voor hij dat kan doen, voor iemand ook maar iets kan doen, zien ze hoe aan de horizon twee vliegtuigen zich in elkaar storten.
Samen één bal vuur worden, een zon die midden in de stad ondergaat.
Dus daar staan ze. Die twee.
Te staan.
Wat kunnen ze anders?
DAK is een ontroerende en poëtische tragikomedie over afscheid nemen en achterblijven.
Een stuk als een zomeravond, waarin de tijd net wat langzamer verstrijkt, en het net wat later donker wordt.
Aan de horizon drijven twee vliegtuigen door de lucht.
Ronken over de stad als vliegen rond een heet hoofd.
Je zou ze zo met je vinger kunnen wegtikken.
– de Volkskrant
– Cleeft
– Algemeen Dagblad
Jij hebt een wereld om uit te vallen.